|
1. |
Alif. Lam. Ra. Oto Ksiega; poslalismy ja tobie, abys wyprowadzil ludzi z ciemnosci ku swiatlu - za pozwoleniem ich Pana - ku drodze Poteznego, Godnego Chwaly
|
|
2. |
Boga, do którego nalezy to, co jest w niebiosach, i to, co jest na ziemi. Biada tym, którzy nie uwierzyli, z powpdu kary strasznej;
|
|
3. |
tym, którzy przedkladaja zycie tego swiata ponad zycie ostateczne, którzy oddalaja sie od drogi Boga i pragna drogi kretej . Oni sa w zabladzeniu dalekim.
|
|
4. |
My wysylalismy poslanców przemawiajacych tylko jezykiem swojego ludu, aby mogli jasno tlumaczyc. Bóg sprowadza z drogi, kogo chce, i prowadzi droga prosta, kogo chce. On jest Potezny, Madry!
|
|
5. |
Poslalismy juz Mojzesza z Naszymi znakami: "Wyprowadz lud twój z ciemnosci ku swiatlu Przypomnij im dni Boga!" Zaprawde, w tym sa znaki dla kazdego cierpliwego i wdziecznego!
|
|
6. |
I oto powiedzial Mojzesz do swego ludu: "Wspominajcie dobroc Boga wzgledem was! Oto On was wyratowal od ludzi Faraona! Oni nakladali na was najgorsza kare: zabijali waszych synów, a pozostawiali przy zyciu kobiety. W tym jest wielkie doswiadczenie dla was od waszego Pana."
|
|
7. |
Oto oglosil wasz Pan: "Jesli bedziecie wdzieczni, to Ja obdarze was wiecej; a jesli nie bedziecie wdzieczni, to, zaprawde, Moja kara bedzie straszna!"
|
|
8. |
I powiedzial Mojzesz: "Jesli nie bedziecie wdzieczni - wy i ci, którzy sa na ziemi - ...zaprawde, Bóg jest bogaty i godny chwaly!"
|
|
9. |
Czy nie doszlo do was opowiadanie o tych, którzy byli przed wami - o ludzie Noego, o ludach Ad i Samud, jak i o tych, którzy przyszli po nich, a o których wie tylko Bóg? Przyszli do nich poslancy z jasnymi dowodami, lecz oni wlozyli rece do swoich ust i powiedzieli: "My nie wierzymy w to, z czym zostaliscie poslani. I, zaprawde, jestesmy w glebokim zwatpieniu wzgledem tego, do czego nas wzywacie."
|
|
10. |
Powiedzieli ich poslancy: "Czy mozna watpic o Bogu, stwórcy niebios i ziemi? On was wzywa, . aby wam przebaczyc grzechy i aby wam udzielic zwloki az do oznaczonego terminu." Oni powiedzieli: "Jestescie tylko ludzmi, tak jak my. Chcecie nas oddalic od tego, co czcili nasi ojcowie. Dajcie nam wiec jakis jasny dowód wladzy!"
|
|
11. |
Powiedzieli im ich poslancy: "Jestesmy tylko ludzmi, tak jak wy, lecz Bóg obdarowuje dobrodziejstwami tego, kogo chce sposród Swoich slug; i nie mozemy przychodzic do was z dowodem wladzy inaczej, jak tylko za zezwoleniem Boga. Niech wiec zaufaja Bogu ludzie wierzacy!
|
|
12. |
A dlaczego nie mielibysmy zaufac Bogu, skoro On nas poprowadzil po naszych drogach? My bedziemy, z pewnoscia, bardzo cierpliwie znosic to wszystko, czym nas obrazacie. _Niech wiec zaufaja Bogu ci, którzy sa pelni ufnosci!"
|
|
13. |
Ci,:którzy nie uwierzyli, powiedzieli do swoich poslanców: "My na pewno wypedzimy was z naszej ziemi albo powrócicie do naszej spolecznosci religijnej." I objawil im ich Pan: "My z pewnoscia wytracimy niesprawiedliwych
|
|
14. |
i osiedlimy was na ziemi po nich. To jest dla tych, którzy sie obawiaja Mojej obecnosci, którzy sie obawiaja Mojej grozby."
|
|
15. |
Oni prosili o rozstrzygniecie, lecz zawiedziony zostanie wszelki uporczywy tyran.
|
|
16. |
Za nim jest Gehenna, gdzie bedzie on pojony woda cuchnaca.
|
|
17. |
Bedzie ja polykal, lecz tylko z trudem bedzie mógl ja przelknac. smierc bedzie do niego przychodzic z kazdego miejsca, lecz on nie bedzie mógl umrzec; a z tylu za nim - sroga kara
|
|
18. |
Czyny tych, którzy nie uwierzyli w swojego Pana, podobne sa do popiolu, nad którym wzmógl sie wiatr w burzliwy dzien. Oni nie beda mieli wladzy nad niczym, co zyskali. To jest zabladzenie dalekie!
|
|
19. |
Czy nie nie widzisz, ze Bóg stworzyl niebiosa i ziemie w calej prawdzie? Jesli zechce, to was usunie i sprowadzi nowe stworzenie.
|
|
20. |
To dla Boga nie jest wcale trudne.
|
|
21. |
I pojawia sie wszyscy przed Bogiem. I powiedza slabi tym, którzy byli dumni: "My postepowalismy za wami. Czy wybawicie nas od jakiejkolwiek kary Boga?" Oni powiedza: "Gdyby Bóg poprowadzil nas droga prosta, to i my poprowadzilibysmy was droga prosta. Nam jest wszystko jedno, czy bedziemy sie skarzyc, czy bedziemy cierpliwi; my nie mamy wcale miejsca schronienia."
|
|
22. |
Powiedzial szatan, kiedy sprawa zostala rozstrzygnieta: "Zaprawde, Bóg dal wam obietnice, obietnice prawdy! I ja wam dalem obietnice, lecz ja was oszukalem; ja nie mialem nad wami zadnej wladzy. Ja tylko wzywalem was, a wyscie mi odpowiedzieli. Nie gancie mnie wiec, lecz gancie siebie samych! Ani ja wam nie pomoge, ani wy mi nie pomozecie. Wyrzekam sie tego, czego wy niegdys uczyniliscie mnie wspóluczestnikiem." Zaprawde, niesprawiedliwych czeka kara bolesna!
|
|
23. |
I ci, którzy uwierzyli i pelnili dobre dziela, beda wprowadzeni do Ogrodów, gdzie w dole plyna strumyki. Oni tam beda przebywac na wieki - za zezwoleniem ich Pana. Tam ich pozdrowieniem bedzie: "Pokój!"
|
|
24. |
Czy nie widziales, jak Bóg przytacza jako przypowiesc dobre slowo? - ono jest jak dobre drzewo, którego korzen jest mocno utwierdzony, a jego galezie w niebiosach.
|
|
25. |
Ono przynosi swoje owoce kazdego czasu, za pozwoleniem swego Pana. Bóg przytacza przypowiesci ludziom - byc moze, oni sie opamietaja!
|
|
26. |
A zle slowo jest podobne do zlego drzewa: wyrwane z powierzchni ziemi, nie ma solidnego utwierdzenia.
|
|
27. |
Bóg umacnia tych, którzy uwierzyli, slowem mocno utwierdzonym, w zyciu na tym swiecie i w zyciu ostatecznym; i sprowadza Bóg z drogi niesprawiedliwych. Bóg czyni to, co chce.
|
|
28. |
Czy nie widziales tych, którzy zamienili dobroc Boga na niewiare i umiescili swój lud w domostwie zguby
|
|
29. |
- w Gehennie, w której oni sie beda palic. A jakze to nieszczesne miejsce pobytu!
|
|
30. |
Oni ustanowili równych Bogu, aby sprowadzac z Jego drogi. 'Powiedz: "Uzywajcie póki czas, bo, zaprawde, wasze wedrowanie zmierza ku ogniu!"
|
|
31. |
Powiedz Moim slugom, którzy uwierzyli, niech oni odprawiaja modlitwe i niech rozdaja skrycie i jawnie z tego, w co ich zaopatrzylismy, zanim nadejdzie dzien, kiedy nie bedzie ani handlu, ani przyjazni.
|
|
32. |
Bóg jest Tym, który stworzyl niebiosa i ziemie i spuscil z nieba wode; i wyprowadzil dzieki niej owoce jako zaopatrzenie dla was. On podporzadkowal wam okrety, aby plywaly po morzu na Jego rozkaz. On podporzadkowal wam rzeki.
|
|
33. |
On podporzadkowal wam slonce i ksiezyc, trudzace sie nieustannie; a takze noc i dzien.
|
|
34. |
On dal wam wszystko, o co prosiliscie. Jeslibyscie chcieli zliczyc dobrodziejstwa Boga, to zliczyc ich nie zdolacie. Zaprawde, czlowiek jest bardzo niesprawiedliwy i niewdzieczny!
|
|
35. |
Oto powiedzial Abraham: "Panie mój ! Uczyn to miasto bezpiecznym i uchowaj mnie i moich synów od tego, abysmy mieli czcic balwany!
|
|
36. |
Panie mój! Przeciez oni sprowadzili z drogi wielu ludzi. Kto wiec pójdzie za mna, ten nalezy do mnie; a ten, kto mi sie sprzeciwia... Ty, zaprawde, jestes przebaczajacy, litosciwy!
|
|
37. |
Panie nasz! Oto osiedlilem czesc mojego potomstwa w dolinie nieurodzajnej, obok Twego swietego Domu. Panie nasz! Niech oni odprawiaja modlitwe, a Ty uczyn, aby serca ludzi sklonily sie ku nim, i daj im owoców jako zaopatrzenie! Byc moze, oni beda wdzieczni!
|
|
38. |
Panie nasz! Zaprawde, Ty wiesz, co my ukrywamy i co czynimy jawnie. I nic nie jest ukryte przed Bogiem ani na ziemi, ani w niebie.
|
|
39. |
Chwala niech bedzie Bogu, który mi dal, mimo mojej starosci, Isma`ila i Izaaka. Zaprawde, mój Pan dobrze slyszy modlitwe!
|
|
40. |
Panie mój! Uczyn, abym odprawial modlitwe, i tak samo wzgledem mego potomstwa! Panie nasz! Przyjmij moja modlitwe!
|
|
41. |
Panie nasz! Przebacz mi i moim rodzicom, i wszystkim wierzacym w Dniu, kiedy nastapi rachunek!"
|
|
42. |
I nie uwazaj, iz Bóg nie dba o to, co czynia niesprawiedliwi! On tylko daje im zwloke do Dnia,. kiedy ich spojrzenia oslupieja;
|
|
43. |
oni sie beda spieszyc przerazeni, z glowami podniesionymi, nie patrzac na siebie wcale, a ich serca beda jak powietrze.
|
|
44. |
Ostrzegaj ludzi przed Dniem, kiedy przyjdzie do nich kara! Wtedy ci, którzy czynili niesprawiedliwosc, beda mówili: "Panie nasz! daj nam krótka zwloke; my odpowiemy na Twoje wezwanie i pójdziemy za poslancami." "Czyz nie przysiegaliscie przedtem, ze nigdy nie znikniecie?
|
|
45. |
Zamieszkaliscie domostwa tych, którzy byli niesprawiedliwi dla siebie samych; i stalo sie dla was jasne, jak postapilismy z nimi; i przytoczylismy wam przypowiesci. "
|
|
46. |
Oni uciekali sie do swojej chytrosci, lecz u Boga jest wszystka ich chytrosc, chocby nawet ich chytrosc byla zdolna przesunac góry.
|
|
47. |
I nie uwazaj, iz Bóg nie dotrzymuje obietnicy, która dal Swoim poslancom. Zaprawde, Bóg jest potezny, wlada zemsta
|
|
48. |
w Dniu, kiedy ziemia zostanie zamieniona na inna ziemie, i tak samo niebiosa, i kiedy oni stawia sie przed Bogiem, Jedynym, Wszechpoteznym!
|
|
49. |
Zobaczysz tego Dnia grzeszników zakutych w kajdany;
|
|
50. |
ich szaty beda ze smoly, a ich twarze bedzie pokrywal ogien;
|
|
51. |
tak by mógl zaplacic Bóg kazdej duszy za to, co ona sobie zdobyla. Zaprawde, Bóg jest szybki w rachunku!
|
|
52. |
To jest obwieszczenie dla ludzi, aby byli przez nie ostrzezeni i aby wiedzieli, iz On jest Bogiem Jedynym; i aby sie opamietali ludzie obdarzeni rozumem! |
